Dua, kulun ümit dalı ve Rabb'ine (cc) bağlılığının en güzel ifadesidir. Dua, mümin için eşi bulunmaz bir silah, ümit gecesinde hayırlı bir sabah, bela, şiddet ve felaket çemberinden kurtuluş ve ferahtır.

Dua , kulun şerefini artıran, iki alemde de yüzünü ak eden bir güzellik bulutu halinde rahmet katrelerini gönül toprağına döken en hayırlı şeydir.

 

 

Resul-i Ekrem (SAV) Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:

“Büyük zorluklara düçar olduğunuz zaman ‘Allah (CC) bize yeter. O (CC) ne güzel vekildir’ zikr-i cemîlîne devam ediniz.”[1]

_________________

 

 

“Cenab-ı Hakk (CC), duada fazla ısrar edenleri sever.”[2]

_________________

 

“Eğer bir kul, Cenab-ı Hakk’a (CC) bir hususda dua eder de icabet olunmazsa onun yerine bir hasene, yani bir sevab yazılır.”[3]

_________________

 

“Bir babanın oğlu için duası, bir peygamberin ümmeti hakkındaki duası gibi makbuldür.”[4]

_________________

 

 

“İyilik görenlerin iyilik gördükleri kimseler hakkında ettikleri hayır duaları reddolunmaz.”[5]

_________________

 

 

“Ezan ile ikamet arasında yapılan dua müstecabdır. Bu arada hemen dua ediniz.”[6]

_________________

 

“Kaderden sakınmak kaderi def etmez. Lakin salihlerin duası, nüzul etmiş ve edecek olan elem ve musîbeti def etmeğe ve kaldırmağa medar olur. İş böyle olunca ey Allah’ın (CC) kulları, dua ediniz.”[7]

_________________

 

“Kur’an-ı Azîmü’şşan her ne vakit hatmolunursa akabinde yapılan bir dua müstecabdır.”[8]

_________________

 

“Bir kimsenin sevdiği bir kimse aleyhinde olan duasının kabul olunmamasını Cenab-ı Hakk’tan (CC) istirham eyledim.”[9]

_________________

 

“Bir farz namazını huşu’ ile eda eden kimsenin o namazın akabinde vakı’ olacak bir duası müstecab olur.”[10]

“Mazlumun bedduasından sakınınız. Zîra bir kıvılcım sür’atiyle semaya icabete yükselir.”

 

“Facir de olsa mazlumun duası makbuldür.”[11]

_________________

 

“Cenab-ı Allah (CC) buyurmuştur ki: ‘Kim bana dua etmezse ona gadab ederim’.”[12] Zîra bu hal ya gafletten, yahut kibirden ileri gelir.

_________________

 

“Müslüman kardeşinin ayıp ve çıplak yerlerini setrederek onu dünyada rüsvay etmeyen kimsenin ayıplarını Cenab-ı Hakk (CC) kıyamet gününde setreder.”[13]

_________________

 

“Bir yerde yangın vuku’ bulduğunu gördüğünüz zaman ‘‘Allahü Ekber’ diyerek tekrar tekrar tekbîr alınız. Zîra tekbir yangını söndürür.”[14]

_________________

 

“Dünyanın geniş vakitlerinde, yani sıhhat ve servet ve asayiş ve emniyet gibi esbab-ı istirahat mükemmel olduğu bir zamanda Cenab-ı Hakk’a (CC) ibadet ve taat ile kendini takdîm et ki muzayakalı sıkıntılı bir zamanda seni lutf ile yad edip gözetsin.”[15]

“Ana ve babaya iyilik ömrü artırır. Yalan söylemek rızkı noksanlaştırır, dua kazaya siper olur.”[16]

_________________

 

“Kendisine iltica ile bir ricada bulunan kimsenin ricasını kesip atanın dua ve ricasını da Allah (CC) kesip atar.”[17]

_________________

 

“Bir mü’mine yapılan zillet ve hakareti görüp de men’ine muktedir olduğu halde muavenette bulunmayanları Cenab-ı Hakk (CC) mahşerde zelîl eder.”[18]

 _________________

 

“Her kim dualarının kabulünü, gam ve üzüntülerinin def olup kaldırılmasını arzu ederse sıkıntıda bulunanların imdadına yetişsin.”[19]

_________________

 

“İşlerde istihare edenler, yani Allah’tan (CC hayır dileyerek rızasına muvafık hareket edenler zarar etmezler. İstişare edenler de işin sonunda pişman olmazlar. İdar-i maîşetinde israf etmeyip i’tidal yolunu iltizam edenler de fakr u zarurete düşmezler.”[20]

“Bir işe başlamak istediğin zaman akıbetini iyice tefekkür edip hayr u sevabı mucib ise devam et, şerr ü ıkabı mucib ise ictinab et!”[21]

_________________

 

“Hikmet on parçadır. Dokuzu uzlette, diğer biri de sükuttadır. Yani malayaniden, kendisini ilgilendirmeyen ve lüzumsuz bulunan şeylerden hıfz eylemektedir.”[22]

_________________


 

“Akaid-i faside ve bid’at sahiplerinin amellerini, ibadetlerini Cenab-ı Allah (CC) kabul etmek istemez.”[23] Eğer tevbe edip ehl-i sünnet ve’l-cemaat i’tikadına rucu’ ederlerse kabul eder.

www.GAVSULAZAM.de


[1] Ebû Dâvud, Vitr, 25; Tirmizî Kıyâme, 8; İbn Hanbel, Müsned, I/336.

[2] Kenzu'l-irfan 57 (Camiu's-sağîr'den)

[3] a.e. göst. yer.

[4] Keşfü'l-hafa, 1/495 (Deylemî'den)

[5] Tirmizî, Birr, 5.

[6] Tirmizî, Salat, 44, Deavat, 128; Ebu Davud, Salat, 35.

[7] Tirmizî Deavat, 101; İbn Hanbel, Müsned, 5/224.

[8] Kenzü'l-irfan, 59 (Camiu's-sağîr'den) Darimî, Fezailü'l-Kur'an. 33.

[9] a.e. göst. yer. Keşfü'l-hafa, 1/404 (Darekutnî'den)

[10] Buharî, Cihad, 180; Müslim, îman, 39; Ebu Davud, Zekat, 5; Tirmizî, Zekat, 6; İbn Mace, Zekat, 6;Darimî, Zekat 1; Muvatta, Da'vetü'l-mazlum, 1; İbn Hanbel, Müsned, 1/333.

[11] Keşfü'lhafa, 1/405 İbn Hanbel, Müsned'den

[12] İbn Mace, Dua, 1; İbn Hanbel, 3/477

[13] Buharî, Mezalim, 3; Müslim, Birr, 58; Ebu Davud, Edeb, 28; Tirmizî, Birr; 19; İbn Mace, Mukaddime, 17; İbn Hanbel, Müsned, 3/91, 252.

[14] Keşfü'l-hafa, 1/89.

[15] İbn Hanbel, Müsned, 1/307; Tirmizî, Deavat, 9.

[16] Buharî, Mevakîtü-salat, 5; Müslim, İman, 137; Ebu Davud, Edeb, 130; Tirmizî, Salat, 13; Neseî, Mevakît, 51; İbn Mace, Edeb, l.

[17] Keşfü'l-hafa, 2/272 (Ahmed b. Hanbel, Müsned'den)

[18] İbn Hanbel, Müsned, 3/487.

[19] Müslim, Müsakat, 32; İbn Hanbel, Müsned, 3/32.

[20] Keşfü'l-hafa, 2/185 (Taberanî'den)

[21] Kenzü'l-irfan.

[22] Keşfü'l-hafa, 1/363 (İbn Adiyy'den)

[23] İbn Mace, Mukaddime, 7.

 

İNDEX

TASAVVUF

TEVBE-İ İSTİĞFAR

SELAT-U SELAM

KELİME-İ TEVHİD

 

© 2003-2004      www.GAVSULAZAM.de     Her Hakkı Mahfuzdur...