| |
 |
| |
 |
Dua, kulun ümit dalı ve Rabb'ine
(cc) bağlılığının en güzel
ifadesidir. Dua, mümin
için eşi bulunmaz bir
silah, ümit gecesinde hayırlı
bir sabah, bela, şiddet ve felaket
çemberinden kurtuluş
ve ferahtır.
Dua , kulun şerefini artıran,
iki alemde de yüzünü
ak eden bir güzellik bulutu
halinde rahmet katrelerini gönül
toprağına döken en hayırlı
şeydir.
|
|
|
|
| |
|
İbnu Abbas (RA)
anlatıyor: “Resulullah (SAV) buyurdular ki: ‘Duaları örtmeyin. Kim kardeşinin
mektubuna, onun izni olmadan bakarsa, tıpkı ateşe bakmış gibi olur. Allah’tan (CC)
avuçlarımızın içiyle isteyin, sırtlarıyla istemeyin; duayı tamamlayınca
avucunuzu yüzlerinize sürün’.”
Hz. Enes (RA)
anlatıyor: “Resulullah (SAV) dua ederken ellerini öyle kaldırdı ki, koltuk
altlarının beyazlığını gördüm.”
Hz. Ömer (RA)
anlatıyor: “Resulullah (SAV) ellerini dua ederken kaldırınca, onları yüzlerine
sürmedikçe geri bırakmazlardı.”
Ebu Hüreyre (RA)
anlatıyor: “Adamın biri iki parmağı ile dua ediyordu. Resulullah (SAV): ‘Birle!
Birle!’ diye müdahale etti.”
Sehl İbnu Sa’d
(RA) anlatıyor: “Ben Resulullah’ı (SAV) ne minberde ne de bir başka şey
üzerinde dua yaparken ellerini uzattığını görmedim. Bilakis şöyle gördüm” dedi
ve baş ve orta parmaklarını kapayıp şehadet parmağını açmış vaziyette işaret
etti.”
Hz. Selman (RA)
anlatıyor: “Resulullah (SAV) buyurdular ki: ‘Rabbiniz (CC) Hayy’dir, Kerîm’dir. Kulu
dua ederek kendisine elini kaldırdığı zaman, O (CC), ellerini boş çevirmekten
istihya eder.”
Hz. Ebu Hüreyre (RA)
anlatıyor: “Resulullah (SAV) buyurdular ki: ‘Allah’a (CC) duayı, size icabet
edeceğinden emin olarak yapın. Şunu bilin ki Allah (CC) (bu inançla olmayan ve)
gafletle (başka meşguliyetlerle) oyalanan kalbin duasını kabul etmez’.”
www.GAVSULAZAM.de
Ebu Davud,
Salat 358, (1489,1490,1491).
|
|
|
