Biz de şu cevabı veriyoruz: “Bu tür fikirler yalan değil fakat yanlıştır. Zira tasavvufi eserleri okumakla boş yere ömür tüketeceğine, o eserlerdeki sözleri kendisine hal olmuş ve şahsında boş yere yaşanır bir şekle getirmiş, canlı bir mürşide teslim olup onun işareti üzere amel ederek zikir, fikir, şükür ve huzur ile Allah (CC) Hz.leri’nin dışındaki diğer duygu ve düşüncelerden kalben kopmaya çalışması, daha iyi ve daha kolaydır. Ancak sen, ‘ben bir mürşidi şeyh olarak benimsemeden, seri ve tasavvufi eserleri okuyarak nefsin gailelerini, kalbi hastalıkları ve tedavi yollarını öğrenebilirim’ dersen, bende buna ‘evet’ cevabını veririm. Ne var ki bir kimsenin zikir, fikir, şükür ve huzur kalbi ile ilgi ve alakalardan kurtulması, vücud ve varlığıyla bir anlık meşguliyeti sayısız kitap ve eserlere senelerce kuru kuruya okunmaktan daha hayırlıdır.”[1]

Zikir ehlinin zikrullaha çok devam edişleri, onların meleklerin hayatı gibi hayata nail olmalarına sebep olur. Kalblerinden dünyayı çıkarıp, yalnız Rabb’leriyle (CC) kaldıkları bu celseleriyle, nefislerini de unutup Hakk’tan (CC) gayrısıyla meşgul olmazlar. Bundan buldukları lezzet, gönül rahatlığı ruh ve gıdayı manevi sayesinde eriştikleri saadetin hududu yoktur. Arifler Allah-ü Teala ve Tebare (CC) Hz.leri’nin zikrine devam ile beraber dünya metaından yüz çevirmiş olmaları hasebiyle, Hak Sübhanehü ve Teala (CC) Hz.leri tarafı Sübhaniyesi’nden onların bütün iş ve ihtiyaçlarını fazlasiyle ihsan buyurmakla, kendilerini başkalarına muhtaç etmez. Ey yolcu! Öyle ise onların kapılarını çalmaya devam et. Elbette bir gün o kapı açılır ve sen de emeline nail olursun.

www.GAVSULAZAM.de