İnsanın iyi veya kötü olarak vasıflandırılmasına yol açan mânevî nitelikleri, huyları ve bunların etkisiyle ortaya koyduğu iradeli davranışlar bütünü; bu konularla ilgili ilim dalı.

Ahlâk Arapça'da “seciye, tabiat, huy” gibi mânalara gelen hulk veya huluk kelimesinin çoğuludur. Sözlüklerde çoğunlukla insanın fizik yapısı için halk, mânevî yapısı için hulk kelimelerinin kullanıldığı kaydedilir.

Başta hadisler olmak üzere İslâmî kaynaklarda hulk ve ahlâk terimleri genellikle iyi ve kötü huyları, fazilet ve reziletleri ifade etmek üzere kullanılmış; özellikle iyi huylar ve faziletli davranışlar “hüsnü’l-hulûk”, “mehâsinü’l-ahlâk”, “mekârimü’l-ahlâk”, “el-ahlâku’l-hasene”, “el-ahlâku’l-hamîde”, kötü huylar ve fena hareketler ise “sûü’l-hulûk”, “el-ahlâku’z-zemîme”, “el-ahlâku’s-seyyie” gibi terimlerle karşılanmıştır. ->devamı<-