İmam-ı Hasan (RA) Hz.leri ve kardeşi İmam-ı Hüseyin (RA) Hz.leri Resûlüllah (SAV) Efendimiz’in huzurunda güreşiyorlardı. Resûlüllah (SAV) Efendimiz İmam-ı Hasan (RA) Hz.leri’ni teşvik ediyordu. Hz. Fatımatüzzehra (RA) babasına: “Ya Resûlallah! Hasan büyüktür, hep onun tarafını tutuyorsunuz.” Nebiler Nebisi (SAV): “Ya Fatıma! Cebrail (AS) Hüseyin'e yardım ediyor.” buyurdular.

..........................................

Peygamberimiz (SAV) İmam-ı Hasan (RA), İmam-ı Hüseyin (RA), Fatımatüzzehra (RA) ve İmam-ı Ali (KV) Hz.leri’ni örtü içine alıp, şu ayeti kerimeyi okudular:

“Ey Ehli Beyt! Allah-ü Teâlâ sizlerden ricsi yani her kusur ve kirleri gidermek istiyor ve sizi tam bir taharet ile temizlemek irade ediyor.”[1] Sonra: “Allah'ım! Benim ehli beytim bunlardır.” buyurdular.

..........................................

İmam-ı Hasan (RA) Hz.leri henüz akıl baliğ olmayan ve Resûlülah'a (SAV) biat eden çocuklardandı. Sekiz yaşında Hicri 10. (M. 632) senesinde önce dedesi Hz. Muhammed (SAV) Efendimiz, sonra da annesi Fatımatüzzehra (RA) Validemiz vefat edince yetim kaldı. Bundan sonra babası İmam-ı Ali (KV) Hz.leri’nin terbiyesinde büyüdü. İmam-ı Hasan (RA) Hz.leri beyaz ve güzel yüzlü olup yüzü Resûlüllah (SAV) Efendimiz’e çok benziyordu.[2]

www.GAVSULAZAM.de