ÖZRÜ RED ETMEK

HMüslümanın özrünü red etmek, mekruhtur...

Hadis-i Şerif'te: "Müslüman kardeşinin özrünü kabul etmemek, günah olur." buyruldu. Özrü kabul etmek ve kusurları afv etmek, Allah-ü Teala (CC) Hz.leri'nin sıfatlarındandır. Böyle olmayan kimseye Allah-ü Teala (CC) Hz.leri gadab ve azab eder.


Müslümanın özrünü red etmek mekruhtur. Hadis-i şerifde: “Müslüman kardeşinin özrünü kabul etmemek günah olur.” buyuruldu. Özrü kabul etmek ve kusurları afv etmek, Allah-ü Teala (CC) Hz.leri’nin sıfatlarındandır. Böyle olmayan kimseye, Allah-ü Teala (CC) Hz.leri gadab ve azab eder.

 

Nebiler Nebisi (SAV) Efendimiz şöyle buyurdular: “Kişi, kendisinden özür dilemeye gelenin özrünü kabul etmezse, (kıyamet gününde su içmek üzere benim Kevser) havuzuma gelemiyecektir.”[1]

 

“Ananıza babanıza ihsan ederseniz, çocuklarınız da size ihsan eder. Din kardeşinin özrünü kabul etmiyen, kevser havzından içmeyecektir.” buyuruldu. Bu hadis-i şerif, din kardeşinin kötülük yapdığını ve özrünün yalan olduğunu bilmiyen kimse içindir.

 

Özürde bulunmak üç Türlü olur: “Niçin yaptım?” Veya “şunun için yaptım.” Demek, “Keşke yapmasaydım” demek veya “yaptım, bir daha yapmam” demek. Yahut yapmadım diyerek inkar etmektir. “Yaptım, bir daha yapmam” demek, tevbe olur. Mü’min, afv etmesi için özür dilemesini bekler. Münafık, ayıbların ortaya çıkmasını ister.

 

Hadis-i şerifde, “İffet sahibi olunuz. Çirkin şeyler yapmayınız. Kadınlarınızı da, afif (affolunan) yapınız.” ve “İffet sahibi olursanız, kadınlarınız da afif olur.”

 

Çünki, bunun özrünü red etmek müslümana su-i zan etmek olur. Yalan söylediğini bilerek özrünü kabul etmek, afv olur. Afv etmek, vacib değil, müstehabdır.[2]

 

İbnu Ömer Hz. Resulullah’tan şöyle anlatıyor: “Resulullah (SAV) Efendimiz şöyle buyurdu: ‘Allah’ın (CC) zikri dışında kelamı çok yapmayın. Zira, Allah’ın (CC9 zikri dışında çok kelam, kalbe kasvet (katılık) verir. Şunu bilin ki, insanların Allah’a (CC) en uzak olanı kalbi katı olanlardır'.”[3]

www.GAVSUALAZAM.de


[1] Muhtaru’l-Ehadisi’in Nebeviyye tercümesi. S.54;Hakim: Cabir (RA) Hz.leri’nden riv.ed.Had.Şer.

[2] İslam Ahlakı; İmam-ı Rabbani (RA) Mektubatı; Ali bin Emrullah Muhammed Hadimi

[3] Tirmizi, Zühd 62, (2413)


© 2003-2004   www.Gavsulazam.de   Her Hakki Mahfuzdur.