“Öldüren, can alan” anlamına gelen “el-Mümît” İsm-i Celili Kur’an-ı Kerim’de “öldürdü, öldürür” fiilleriyle geçmekte.

Canlı mahluklar için ölüm mukadderdir ve her an gelivermesi mümkün bir hadisedir. Allah-ü Teala (CC) Hz.leri her kulu için dünyaya geliş ve gidiş zamanı tayin etmiştir. Herkes zamanı gelince gelir, ikamet müddeti bitince gider. İnsan, cesetle ruhtan mürekkep olarak yaratılmıştır. Ceset aşikar, ruh gizli, ceset fani, ruh baki. Şu halde bunlardan herbirine mahsus olmak üzere iki türlü hayatın vücudu tabiidir: fani hayat, baki hayat.

Fani hayat doğmakla başlar, ölmekle biter. Lakin baki hayat böyle değildir, İşte şimdi bizim yaşayışımız, ruh ile cesedin birleşmesinden hasıl olan fani hayattır. Ruhun cesetten ayrılmasıyle bu hayat biter, fakat ruh yine bakidir, idraki vardır. ruh ölmez, belki felç illeti gibi bedeni duygudan ve hareketten bırakır. Bir tarafı felce uğrayan, ne hale girdiğini anladığı gibi, ölü de vaziyetini bilir. Ölüm tam bir felçtir. Kalbi ve bütün bedeni kaplar. Artık ruhun bedeni ile alakası kesilmiş, duygu ve hareket bütün bütün durmuştur.

Bir temsil: Yaşarken ruh cesede hakim bulunuyor ve ceset tamamiyle ruhun emrinde ve onun arzularına göre hareket ediyordu; şu halde Ölen bir adamın ruhu, maiyetindeki adamları dağılmış bir amir vaziyetindedir. Artık onlara emirler vermeye ve bu emirleri infaza muktedir değildir. Yahut sermayesi tükenmiş, ticarethanesi ve ticaret tesisatı tamamen yok olmuş bir tacir gibidir. Artık birşeyler kazanamaz, o ana kadar iyi kötü ne kazanmışsa onunla kalır. Ölümden sonra ruh berzaha intikal etmiştir, orada kazancına göre ya acılar ve ıztıraplar içinde, yahut sürur ve neşe içinde haşrı bekler.

Yüce Rabbim (CC)! Hayat veren Sensin, ölümü yaratan da Sensin! Dünyaya geliş ve gidiş zamanını tayin edensin...

Allah'ım (CC)! Bu hayat doğmakla başlar, ölmekle biter... Lakin ebedi hayat böyle değildir.

Allah'ım (CC)! Bize ölümü kolaylaştır. Zorlaştırma... Bize ebedi hayatta mutlukluk verecek ameller işlemeyi nasip eyle! (AMİN)

.................................................

Kula Gerekenler: Ölüm Allah’ın (CC) emridir; ondan korkmak değil, ona göre hazırlanmak icabeder. Hayat, ancak şu içinde bulunduğumuz hayattır, bunun ilerisi yalandır diyenler de, bugünün bir yarını ve bu dünyanın bir ahireti vardır diyenler de, nasıl olsa bu hayattan çıkıp gitmektedirler. Ancak dünyanın boş ve aldatıcı lezzetlerini gaye edinip, yalnız onlar için çalışanların dünyaları bitmekle saadetleri de bitmiş olur. Çünkü ilerisi baki hayattır. Bunların ise bu hayata ait ne ümitleri var, ne emelleri. Fakat fani hayatlarından faydalanarak iman ve irfan kazanan ve Allah-ü Teala (CC) Hz.leri için çalışıp güzel amellerle Hakk’a (CC)kavuşanlar da, ebedi saadet ve bahtiyarlık bulmuşlardır. Çünkü Allah-ü Teala (CC) Hz.leri dünyadan, ahiretten herkese arzu ettiği kadarını verir. Çalışanların emeklerini boşa çıkarmaz.

İsm-i Şerif'in Faideleri: İhlasla “Ya Mümît” diye bir müslüman bu isme devam etse, kötü duygularının şerrinden kurtulur.