“Can veren” anlamına gelen “el-Muhyî” İsm-i Celili Kur’an-ı Kerim’de 2 defa geçmekte.[1] “Şüphesiz O (CC) ölüleri diriltecektir. O (CC) her şeye gücü yetendir.”[2]

İnsanoğlu bugüne kadar bir tek canlı yaratamamıştır. Bir tek canlının ölümüne de engel olamamıştır. Meniye can veren, çekirdeği çiçeğe döndüren, kışı bahara çeviren, baharı güze döndüren Allah-ü Teala (CC) Hz.leri’dir.

Toplumların dirilmesi veya ölmesi de Allah-ü Teala (CC) Hz.leri’nin elindedir. Rabbimizin (CC) diriliş ve ölüş kanunları vardır. Toplumların dirilişi için koyduğu kanunu “Bir toplum kendini değiştirmedikçe Allah (CC) o toplumu değiştirmez.”[3]

Çocuğun olması için bir erkekle kadının evlenmesi kanunu gibi bir toplumun dirilmesi ve ölmesi için de kanunlar vardır. Biz Rabbimizin kanunlarına uyduğumuz oranda diri kalırız, ölsek de diri sayılırız.

Allah-ü Teala (CC) Hz.leri cansız maddelere can verir. Bir de bakarsın, dün ortada yokken, bugün canlı bir mahluk, mesela, bir nebat, bir hayvan, bir insan meydana geliverir. Hergün binlerce insan hayat bulur, dünyaya gelir. Binlerce insana ölüm gelir, çekilir gider. Bütün bunlar Allah’ın (CC) emr ü fermaniyle, yaratmasıyla ve müsaadesiyle olur. Allah-ü Teala (CC) Hz.leri, yoğu var edip hayat verdiği gibi, ölüyü de tekrar canlandırabilir. Öldürüp diriltmenin çeşitleri vardır. Bunlar adi sebeplerle vaki olabildiği gibi harikulade suretlerde de olur.

İnsan kendi evvelini düşünmeli. Bir vakitler ölü idik. Hayatımız yoktu, sonra ana rahminde Allah-ü Teala (CC) Hz.leri vücudumuzu yarattı, hayat verdi, dünyaya çıkardı. Teneffüs ediyor, gıdalanıyor, büyüyor, boylu poslu, güçlü kuvvetli, arar, düşünür, bilir, bulur, işitir, söyler, kırar, koparır bir insan oluyor, döl, döş türetiyoruz. Bu hayat bizim malımız değil, sırf Allah-ü Teala’nın (CC) bahşettiği bir nimettir. Dünya bir imtihan yeridir. Orada herkes yaptığı işle kendi değerini göstermiş ve bunu fiilen imzalamış olur. Allah (CC), vakti gelince öldürecek ve sonra, herkese yaptığının karşılığını vermek üzere tekrar diriltecektir.

Allah'ım (cc)! Canlarımızı bizlere bağışlayan Sensin! Sağlık ve sıhhat verensin.

Ya Rabb (cc)! Sensin, cansız maddelere can veren... Ölü tohumları dirilten, topraktan ademi yaratan Sensin, ve yine toprağa döndüren...

Allah'ım (cc)! Elimizde yokken verdiğin çeşitli nimetlere şükürler olsun.

Allah'ım (cc)! Yaratılış gayemizi bize unutturma! (AMİN)

.................................................

Kula Gerekenler: Yokken verilen hayat nimetlerine şükretmek, sonra hayatı gidecek olan ölümü daima gözönünde tutarak güzel işler yapmağa çalışmak, ölümle neticelenecek olan bu fani hayatın kıymetini ona göre ölçmek…

İsm-i Şerif'in Faideleri: İhlasla “Yâ Muhyî” diye bir müslüman bu isme devam etse, kalbi manen dirilir, maddi ve manevi zararlardan emin olur.